Na een studie Duits en literatuurwetenschap, ooit begonnen als leraar op een experimenterende school. Daar al snel gefascineerd geraakt door de vraag hoe je het leren van kinderen kunt ondersteunen.

Dat bracht me via (deel)banen bij Cito en APS aan de lerarenopleiding van de Universiteit Utrecht. Vanaf 1992 als hoogleraar met als leeropdracht: de didactiek der moderne talen. Voornaamste belangstelling: het zoeken naar mogelijkheden om inzichten uit de cognitieve psychologie toe te passen op de dagelijkse praktijk van het onderwijs.

Omdat de werking van onze hersenen niet zo vakgebonden bleek, werd mijn werk ook steeds relevanter voor andere vakken.

Na een flink aantal jaren lerarenopleiding verschoof het zwaartepunt van mijn activiteiten naar onderzoek en het professionaliseren van meer ervaren docenten en het ondersteunen van school ontwikkelingstrajecten.

Daarnaast was ik van 1992-2009 directeur van het Nationaal Bureau Modernde Vreemde Talen (www.nabmvt.nl) en van 1993-2001 president van de Internationaler Deutschlehrerverband (IDV).

Sinds 1-1-2009 met emeritaat en sindsdien werkzaam als zelfstandig adviseur.